ဒါေလးပဲ ကြာလိမ့္မယ္

Thursday, October 22, 2009

ေဒါသ

ငါ....လူငယ္
တိုက္ရိုက္ေျပာတယ္၊လုပ္တယ္
ဦးတည္ရာကိုတိုက္ရိုက္သြားတယ္။
သံေယာဇဥ္ဖက္ၿပီးမမွားခ်င္သလို
အာဃာတေတြလည္းမထားခ်င္ဘူး..။

ဒါေပမယ့္
အမွားကအမွား၊ အမွန္ကအမွန္ပဲ
အသက္ႀကီးၿပီးအခ်ိန္မစီးရင္ေတာ့
ပိုစားထားတဲ့ထမင္းအနပ္ေရပဲ
ကြာျခားခ်က္ရွိလိမ့္မယ္။

လင္းလက္

ေဝးေျမမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္

Friday, October 9, 2009

အလြမ္း

ဘယ္ႏိုင္ငံပဲ ေရာက္ေရာက္
အခ်င္းခ်င္း ေရႊ လို႔ပဲ ေခၚၾကတယ္

ေရႊတိဂံုကို သတိရ
မဟာျမတ္မုနိကို သတိရ
က်ဳိက္ထီးရိုးကို သတိရနဲ႔
သတိရစရာေတြ အမ်ားအျပားပါပဲ။

မိသားစုကို လြမ္း
ပုဂံကို လြမ္း
ဧရာဝတီကို လြမ္းနဲ႔
မ်က္ဝါးမထင္ဖူးတဲ့ သူေတြကလည္း
ေဝးကြာျခင္း အသိေတြနဲ႔
အလြမ္းဇာတ္ေတြ ကၾကတယ္။

အတိတ္ေတြၾကမ္းလို႔
ကိုယ့္လမ္းကို ကိုယ္တိုင္ေဖာက္
နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ဆက္ေလွ်ာက္ေနခဲ့ေပမယ့္
ရင္ထဲမွာ ျမန္မာ ဆိုတဲ့အသိက
(ရင္ထဲမွာ....)
ကိုယ္စီ..ကိုယ္စီ ...ရွိေနၾကဆဲပဲ။

လူမ်ဳိးျခားရင္ ျခား
ဘာသာျခားရင္ ျခား
ခံယူခ်က္ကြဲျပားရင္ ကြဲျပားမယ္
အိမ္လြမ္းတာျခင္းေတာ့ အတူတူပါပဲ။

နာက်င္မႈေတြ ေမ့ထားၿပီး
တခ်ိန္ ဆိုတာနဲ႔
အေျပာင္းအလဲ ဆိုတဲ့စကားလံုးေတြ
ခပ္ေရးေရး အနာဂတ္မွာ
ျဖစ္မ်ားျဖစ္လာရင္ ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔
သူတို႔ေတြ
လြမ္းေဆြးေနၾကတယ္။

လင္းလက္ (၁၀.၁၀.၂၀၀၉)


ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ နာမည္အေျပာင္းအေရႊ႕

ပထမဆံုး ဘေလာ့ဂ္စေရးတဲ့ အခ်ိန္ကပဲ ေျပာရမွာပဲ။ အဲ့ဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ႀကိဳက္ေနတဲ့ ရည္းစားေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ တိုက္တြန္း အားေပးမႈနဲ႔ လင္းလက္ေကာင္းကင္ ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ စေရးျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ ပထမဆံုး ဘေလာ့ဂ္ ေရးျဖစ္ျခင္းပါပဲ။ အဲ့ဒီမွာ ေရွ႔ဆံုးက လင္းလက္ ဆိုတဲ့ နာမည္ကိုယူၿပီး စာစေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာ လူမသိသူမသိ (ခုခ်ိန္ထိလည္း ဘယ္သူမွမသိတဲ့) ဘေလာ့ဂ္ဂါ လင္းလက္ ဘဝ စတာပါပဲ။

ေနာက္ေတာ့ ေရးခ်င္တာေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးလို႔ရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ အေတြးစမ်ား ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုကို ထပ္လုပ္တယ္။ အဲ့ဒီမွာ ဟိန္းမင္း ဆိုတဲ့နာမည္ကို သံုးျဖစ္ပါတယ္။ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕က ကၽြန္ေတာ္ ရဟန္းခံဖူးတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ခုက ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ ေပးခဲ့တဲ့ နာမည္ပါ။ အဲ့ဒီ ဘေလာ့ဂ္မွာေတာ့ ေရးခ်င္ရာေတြ ခ်ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္။

နာဂစ္ျဖစ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖဴစင္ေမတၱာ ဆိုတဲ့ ေဗာ္လံတီယာ အဖြဲ႕ေလး လုပ္ျဖစ္တယ္။ လပြတၱာကို သြားၾကတယ္။ ဒုကၡသည္ေတြကို ပစၥည္းေတြ ေထာက္ပံ့တယ္။ မသိတဲ့ မျမင္တဲ့ သူေတြ သိျမင္စာနာသြားေအာင္ ျဖစ္ရပ္ေတြကို တင္မယ္ဆိုၿပီး ျဖဴစင္ေမတၱာ ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ကို လုပ္ျဖစ္ ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က နာဂစ္နဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ ျမင္ကြင္းေတြ ဓါတ္ပံုေတြနဲ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြကို လူေတြနည္းနည္း အာရံုစိုက္မိၾကပါတယ္။ (ကၽြန္ေတာ့္ အထင္ပါ။) အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ အဖြဲ႕ကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ လင္းလက္ရဲ႕ အေနာက္မွာ ကြင္းစကြင္းပိတ္နဲ႔ ျဖဴစင္ေမတၱာလို႔ သံုးလိုက္ပါတယ္။ လင္းလက္(ျဖဴစင္ေမတၱာ) ျဖစ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။ ဘေလာ့ဂ္ေလးရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ေၾကာင့္ နာဂစ္ ဒဏ္ခံ ဒုကၡသည္ ေတြကို လွဴဖို႔ပစၥည္းေတြ ပိုရခဲ့တာကေတာ့ ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ရလဒ္ေကာင္းတစ္ခုေပါ့။ (ေနာက္ပိုင္း လံုျခံဳေရး အေျခအေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ အေထာက္အကူုမျဖစ္ပဲ အႏၱရာယ္ျဖစ္လာႏိုင္သူေတြရဲ႕ ဆက္သြယ္ မႈေၾကာင့္ ဘေလာ့ဂ္ကေလးကို ဖ်က္သိမ္းပစ္လိုက္ပါတယ္။) ဒီေတာ့ ေနာက္က ကြင္းစကြင္းပိတ္ေလးလဲ ျပန္ၿပီး ေပ်ာက္သြားတာေပါ့။

ဒီဘေလာ့ဂ္ကေတာ့ အခုေနာက္ဆံုး ေရးေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ပါပဲ။ ဒီပို႔စ္မတိုင္မီ ပို႔စ္ကိုတင္တဲ့အခ်ိန္အထိ ဟိန္းမင္း ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ ေရးေနတာပါ။ ပို႔စ္အသစ္ေတြလဲ မတင္ျဖစ္တာ ၾကာပါၿပီ။ အခုေတာ့ စာေရးခ်င္စိတ္လဲ ျပန္ေပါက္၊ စိတ္ရူးေလးကလဲ ခပ္ေနာက္ေနာက္ ျဖစ္ေနေတာ့ နာမည္ေတြဘာေတြ ျပန္ေျပာင္းၿပီး ပို႔စ္ေတြတင္ဖို႔ စိတ္ဆံုးျဖတ္ျပန္ပါေရာဗ်ာ။

အေရးလည္းမႀကီးသလို ေနာက္ဘာျဖစ္မွာလည္း မသိတာကို ရွည္လ်ားေထြျပားေအာင္ ေရးတဲ့ သေကာင့္သား ဆိုၿပီး ေမတၱာပို႔ခ်င္တဲ့ ခုနစ္ရက္သားသမီးေတြ ရွိခဲ့ရင္၊ စီေဘာက္စ္က ဘေလာ့ဂ္ ေအာက္ဆံုးမွာ ပါလို႔ လမ္းညႊန္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ခုနစ္ရက္သားသမီး က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။


ရီအင္ထရိုဂ်ဴးဆင္း

ဘေလာ့ဂ္မေရးျဖစ္တာ လနဲ႔ခ်ီေနပါၿပီ။ စာေရးပ်င္းတာေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္တာ အေပါင္းအသင္း အရင္းေခါက္ေခါက္ေတြ သိပါတယ္။ စာက တစ္ရက္တစ္ရက္၊ တစ္ပတ္တစ္ပတ္ ေရးလိုက္ရတာလဲ အျဖဴအစိမ္း ေက်ာင္းသားဘ၀ နီးပါးပါပဲဗ်ာ။ ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ေလးကိုယ္ Sign In ဝင္လိုက္တယ္။ ေရးမယ္လုပ္တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ျပန္ထြက္သြားတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဒီလိုနဲ႔.. ဒီလို ...နဲ႔.....နဲ႔....သြားခဲ့တာ အႀကိမ္ေပါင္းကို မနည္းပါဘူး။

လည္ပတ္ေနၾက ဘေလာ့ဂ္ေတြနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ဂါ မိတ္ေဆြေတြကိုလည္း ေမ့ေတာင္ ေမ့လုလုျဖစ္ေနၿပီ။ (ကိုယ္က ေမ့လုလု၊ သူတို႔ကဆို သိေတာင္သိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။) ကၽြန္ေတာ္ဆုိတဲ့ ေကာင္ကလည္း ဘေလာ့ဂ္ ေရးရင္ ရည္းစားအေၾကာင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေနတယ္။ (ဟီး.. ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ဇီးရိုး ဇီးရိုး ဆဲဗင္း ထင္ေနလား မသိဘူး။ :P ) သူမ်ားေတြလို ဖတ္ေကာင္းတဲ့ စာေတြလည္း လွလွပပ မေရးတတ္ေတာ့ ခက္ေရာပဲ။
ကဲ.. ေတာ္ပါၿပီ။ (အင္းေလ.. ဘယ္သူမွလည္း ဖတ္မွာမဟုတ္တာကို တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ရွင္းျပ ေနတယ္။ ဟီး ) ဒါက ဘေလာ့ဂ္ျပန္ေရးတဲ့ အင္ထရိုပါ။ (ရွင္းျပန္ၿပီ.. ဒီေကာင္)

ဟီး.. ဘာေရးရမယ္မွန္း မသိလို႔။ ေရးေတာ့ေရးမယ္ ဘာေရးမယ္မွန္း မသိဘူးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းပဲ အရင္ လာေရးတာပါ။ မဂၤလာအေပါင္းနဲ႔ ျပည့္စံုၾကပါေစ။ (အာ..ဒီေကာင္ ငေၾကာင္ပဲလို႔ ထင္ရင္ ႀကိတ္ၿပီးပဲ မွတ္ခ်က္ေပးေနာ္။ ကြန္မန္႔ မထားခဲ့ၾကနဲ႔။ :P )

လိပ္ျပာသန္႔ၾကပါေစ

Thursday, May 14, 2009

ကာတြန္းဟန္ေလး၏ အန္တီစုအေၾကာင္းလက္ရာ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ရာမရွိ

ဟိန္းမင္း
ေမ (၁၅) ၊ ရန္ကုန္။ 1:10 AM ။

ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးရာ ဗိသုကာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို စစ္အစိုးရက မတရား
ဥပေဒပုဒ္မေတြနဲ႔ အေရးယူဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတဲ့အတြက္ ျပည္တြင္းျပည္ပမွာရွိတဲ့ ျမန္မာေတြအားလံုး ပူေဆြးေသာက ေရာက္ေနၾကပါတယ္။ မေန႔က ေန႔လည္ခင္းေလာက္မွာ အန္တီစုကို အင္းစိန္ကို
ပို႔လိုက္ၿပီဆိုတဲ့ သတင္း တစ္ၿမိဳ႕လံုးျပန္႔သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သတင္းဌာနေတြအားလံုး သူ႔ထက္ငါ အေရးတယူေဖာ္ျပခဲ့ၾကပါတယ္။ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္အျပည့္ရွိတဲ့ ျပည္ပအေျခစိုက္ ျမန္မာမီဒီယာ
မ်ားကလည္း မီဒီယာတာ၀န္ေက်ပြန္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့တာကိုေတြ႕ရပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ဧရာ၀တီက ပင္တိုင္ကာတြန္းဆရာ ဟန္ေလးရဲ႕ ကာတြန္းလက္ရာဟာ
အန္တီစုရဲ႕ ဂုဏ္က်က္သေရနဲ႔ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အေနအထားအေျခအေနေတြနဲ႔
မလိုက္ဖက္စြာပဲ အြန္လိုင္းစာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ျမင္ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ ကာတြန္းပံုမွာ
”ပိုၿပီးစိတ္ခ်ရေအာင္လို႔” ဆိုၿပီး စာတပ္ထားတာေၾကာင့္ သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္တဲ့ အေနအထားလို႔ သတ္မွတ္ရေပမဲ့.။ ကာတြန္းလက္ရာနဲ႔ ေခါင္းစဥ္ဟာ အန္တီစုကို ေလးစားသင့္ေလးစားထိုက္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ Hot Issue တစ္ခုကို ကာတြန္းသမားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အခြင့္အေရး
တစ္ခုအေနနဲ႔ ၀င္ၿပီးေလွာင္ေျပာင္လိုက္သလို အေနအထားေရာက္ေနပါတယ္။

ဒီျဖစ္ရပ္ဟာ ရယ္စရာတစ္ခုမဟုတ္တာကို အားလံုးသိၾကပါတယ္။ အန္တီစုဟာလည္း
အပ်င္းေျပရယ္ေမာရမဲ့ ကိစၥေတြအတြက္ တိုင္းျပည္အေပၚ အနစ္နာခံခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး။
ကာတြန္းထဲက သံဆူးႀကိဳးေတြတုပ္ၿပီး ၊ သံလံုးတပ္ ေျခခ်င္းနဲ႔ လက္ထိပ္ေနာက္ျပန္ခတ္ၿပီး
ေထာင္ထဲကို တြန္းပို႔ေနတဲ့ဟန္နဲ႔ ေခါင္းစဥ္ျဖစ္တဲ့ “ပိုၿပီးစိတ္ခ်ရေအာင္လို႔” ဆိုတဲ့စာသားက
ဖတ္ရႈသူကို ရယ္ေမာစရာမျဖစ္တာကို အဲ့ဒီကာတြန္းပို႔စ္အတြက္ ကြန္မန္႔ေပးသြားတဲ့
လူတစ္ေယာက္ကသက္ေသပါပဲ။

ဒီကာတြန္းကိုေကာ ဆရာဟန္ေလးအေနနဲ႔ ရယ္စရာတစ္ခုအေနနဲ႔ သေဘာထားၿပီး
ေရးဆြဲခဲ့တာပါလား။ဆရာဟန္ေလးရဲ႕ ကာတြန္းေတြက စစ္အစိုးရနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြ
အေရးကို ေထ့တဲ့ေငါ့တဲ့ေနရာမွာ ထိတယ္၊ မိတယ္ ဆိုတာနဲ႔ ဧရာ၀တီစာမ်က္ႏွာေပၚမွာ
ရပ္တည္ေနတာ ၾကာပါၿပီ။ ဖတ္တဲ့သူ၊ အားေပးတဲ့ သူေတြကလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ ကၽြန္ေတာ္
ကိုယ္တိုင္လည္း ဆရာဟန္ေလးရဲ႕ လက္ရာေတြကို ႏွစ္ခ်ိဳက္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ၀န္ခံပါတယ္။
ရပ္တည္မႈအတြက္ မဟုတ္ပဲ ခံယူခ်က္နဲ႔ က်ရာတာ၀န္ကို ေက်ပြန္ေအာင္လုပ္ေနတယ္
လို႔လည္း အမ်ားကျမင္ေနၾကဆဲပါ။

ဒါေပမဲ့ တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းခဲ့သူဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သမီး၊ ႏိုဘယ္ဆုရ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေခါင္းေဆာင္၊ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးရာ လႈပ္ရွားသူ စတဲ့ ဂုဏ္ျဒပ္ေတြနဲ႔
ျမန္မာေရာ ကမာၻကပါ ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံၾကတဲ့ အန္တီစုအေပၚမွာ တစ္ကြက္ကာတြန္းနဲ႔ အျမတ္ထုတ္ခဲ့တာ ျမင္ေတြ႔ရတဲ့အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။ ရပ္တည္မႈတစ္ခုအတြက္၊ နာမည္တစ္ခုအတြက္နဲ႔ ဒီလိုလုပ္တယ္ဆိုရင္ ဆရာဟန္ေလးကို အစဥ္တစိုက္ အားေပးလာၾကတဲ့ (ျမန္မာျပည္သူတစ္ရပ္လံုး မုန္းတီးတဲ့)စစ္အစိုးရလမ္းစဥ္ကို လိုက္ေနသလိုပဲ ျဖစ္ေနမွာပါ။

လက္ရွိအေျခအေနမွာ စစ္အစိုးရက အန္တီစုအေပၚ တတ္ႏိုင္သမွ် အဆိုးဆံုး
စီရင္ႏို္င္တယ္လို႔ ယူဆထားၾကေပမဲ့လည္း ဒီရက္စက္ယုတ္မာတဲ့ စစ္အစိုးရေတာင္
ဆရာဟန္ေလး ကာတြန္းထဲကေလာက္ အန္တီစုအေပၚ မလုပ္၀ံ့ပါဘူး။ မီဒီယာအေနနဲ႔ မီဒီယာက်င့္၀တ္ေစာင့္ထိန္းသင့္တယ္လို႔ ယူဆမိတဲ့အတြက္ ဒီေပးစာကို ေရးရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာဟန္ေလး အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္တာ မဟုတ္ဘူးလို႔ လိပ္ျပာသန္႔တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဒီလက္ရာအတြက္ လူထုအေပၚ ေတာင္းပန္သင့္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။

အေႏွာင္အဖြဲ႕ကင္းကင္းနဲ႔ ျမန္မာျပည္ကို ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚတြန္းတင္ေပးေနတဲ့
မီဒီယာေတြအားလံုး လိပ္ျပာသန္႔ၾကပါေစ။
ဟိန္းမင္း



သတင္းဌာနတစ္ခုသို႔ ေပးခဲ့ေသာ ေပးစာကို ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ဂ္တြင္ ထပ္မံတင္ဆက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။


ဘယ္တုန္းကမွ တိုင္းျပည္အေပၚ အျပစ္မက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ငါတို႔ရဲ႕အေမ

“က်မ ျပစ္မႈ မက်ဴးလြန္ဘူး” ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာၾကား

ၾကာသပေတးေန႔၊ ေမလ 14 2009 19:21 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

ခ်င္းမိုင္ (မဇၩိမ)။ ။ အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ အင္းစိန္ေထာင္သြင္းသို႔ ယေန႔ ေျပာင္းေရႊ႔ကာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံထားရသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျမန္မာစစ္အစိုးရက ယေန႔ စြဲတင္လိုက္သည့္ အမႈကို မက်ဴးလြန္ေၾကာင္း သူ၏ ေရွ႕ေနမွတဆင့္ ေျပာၾကားလိုက္သည္။

အင္းစိန္ေထာင္တြင္းရွိ အေနာက္ပိုင္းခ႐ိုင္ တရား႐ံုးသို႔ ႐ံုးထုတ္ရာတြင္ ေရွ႕ေန ဦးၾကည္ဝင္းႏွင့္ ေတြ႔ဆံုသည့္အခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ယခုလို ေျပာဆိုလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

“က်မ ျပစ္မႈ မက်ဴးလြန္ဘူး” ဟု ေျပာဆိုခဲ့ေၾကာင္း ေရွ႕ေန ဦးၾကည္ဝင္းက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

သူက ဆက္ၿပီး “မက်ဴးလြန္ဘူး ဆိုတာကိုလည္း သူက ဘလိုင္းေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ သူက သူ႔ကိုစြဲတဲ့ ပုဒ္မကို သိတယ္။ ဖတ္ၿပီးၿပီ” ဟု ေျပာသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ သူႏွင့္အတူေနထိုင္ကာ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးေနသည့္ ေဒၚခင္ခင္ဝင္း၊ ေဒၚဝင္းမမႏွင့္ ေနအိမ္အတြင္း တိတ္တဆိတ္ ဝင္ေရာက္ခဲ့သူ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသား ဂြ်န္ ဝီလီယံ ယက္ေတာကို ယေန႔တြင္ အင္းစိန္ေထာင္တြင္းရွိ အေနာက္ပိုင္ခ႐ိုင္ တရား႐ံုးတြင္ အတူတကြ ႐ံုးထုတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ေရွ႕ေနဦးၾကည္ဝင္း၏ လက္ေထာက္ေရွ႕ေနႏွင့္ ယေန႔ တရား႐ံုးသို႔ ဝင္ေရာက္ခြင့္ ရရွိခဲ့သူ ေရွ႕ေန ဦးလွမ်ိဳးျမင့္က “အမႈနံပါတ္ ၄၇/၂၀၀၉ ။ သူတုိ႔ ၄ ေယာက္ တၿပိဳင္ထဲ ႐ံုးထုတ္တယ္” ဟု မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

ယေန႔နံနက္ပိုင္းတြင္ အာဏာပိုင္မ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေဒၚခင္ခင္ဝင္းတို႔ သားအမိအား တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း ေနအိမ္မွ အင္းစိန္ေထာင္သို႔ လံုၿခံဳေရးအေစာင့္အၾကပ္မ်ားျဖင့္ ေခၚသြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

စစ္အစုိးရက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၲရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးအတြက္ တားဆီး ကန္႔သတ္ထားသည့္ အမိန္႔ကို ခ်ဳိးေဖာက္ျခင္း၊ မလုိက္နာျခင္းတို႔ျဖင့္ တရားစဲြထားသည္။

ယင္း ဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္အရ ေထာင္ဒဏ္အားျဖင့္ အနည္းဆံုး ၃ ႏွစ္မွ ၅ ႏွစ္ထိ က်ခံႏုိင္ၿပီး၊ ေငြဒဏ္ ၅၀၀၀ က်ပ္၊ သို႔မဟုတ္ ျပစ္ဒဏ္ ႏွစ္ခုစလံုးလည္း ခ်မွတ္ႏုိင္သည္။

ပါတီေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ေရွ႕ေနျဖစ္သူ ဦးဉာဏ္ဝင္းက “ဟုိ .. ေရကူးတဲ့ လူက သူ႔ဘာသာ သူလာတာ။ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈနဲ႔ ခဏ ေနရာေပးတယ္ဆုိတာပဲ ရွိတာ။ ဒီဟာက သူတုိ႔ စည္းကမ္းခ်က္မွာ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာမွ မပါဘူးေလ။ ဒါကို စည္းကမ္း ခ်မွတ္ထားတာမွ မရွိဘဲနဲ႔ ဘယ္လုိလုပ္ ေဖာက္ဖ်က္ရမွာလဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ ျပစ္မႈ မက်ဴးလြန္ဘူးလုိ႔ ေျပာတာပါ” ဟု ေျပာဆိုသည္။

ေနအိမ္တြင္ ထိန္းသိမ္းေၾကာင္း တားဆီးမိန္႔ခ်စဥ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ သံ႐ုံးမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ဆက္ႏြယ္သူမ်ားႏွင့္ မဆက္သြယ္ရန္၊ ေနအိမ္မွ ျပင္ပသို႔ ထြက္ခြာခြင့္ လံုးဝ မျပဳရန္ႏွင့္ အျခားသို႔ စာျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စကားေျပာ ေၾကးနန္းျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ဆက္သြယ္ျခင္း မျပဳရန္ ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္ထားသည္။

ေဒၚခင္ခင္ဝင္းႏွင့္ သမီးျဖစ္သူ ေဒၚဝင္းမမ ကို ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူကို ကူညီမႈ - ပုဒ္မ ၂၂/၁၀၉ ျဖင့္ တရားစြဲသည္။

ေနအိမ္အတြင္းသို႔ တိတ္တဆိတ္ ဝင္ေရာက္ခဲ့သည့္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား ဂြ်န္ဝီလီယံ ယက္ေတာ အား ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူကို ကူညီမႈ၊ ကန္႔သတ္နယ္ေျမကို ဝင္ေရာက္မႈျဖင့္ ရန္ကုန္ ျမဴနီစပယ္ အက္ဥပေဒ၊ လူဝင္မႈၾကီးၾကပ္ေရး ဥပေဒတို႔ျဖင့္ တရားစြဲလိုက္သည္။ ဂ်ြန္ဝီလီယံ ယက္ေတာကိုမူ ပုဒ္မ ၂၂/၁၀၉၊ လူဝင္မႈၾကီးၾကပ္ေရးမႈ ပုဒ္မ ၁၃(၁)၊ ျမဴနီစီပယ္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၈ အမႈနံပတ္က ၄၉/၂၀၀၉ တို႔ျဖင့္ တရားစြဲဆို လုိက္သည္။

ျမဴနီစပယ္ဥပေဒမွာ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီေခတ္က ျပ႒ာန္းခဲ့ေသာ ဥပေဒျဖစ္ၿပီး၊ ရန္ကုန္ စည္ပင္သာယာ နယ္နိမိတ္အတြင္း ကန္႔သတ္ေနရာမ်ားသို႔ ဝင္ေရာက္ပါက အေရးယူႏိုင္သည့္ ဥပေဒ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အေမရိကန္ သံ႐ံုးမွ တာဝန္ရွိသူတဦးက မစၥတာယက္ေတာ ႐ံုးထုတ္ရာ အင္းစိန္ေထာင္သို႔ စကားျပန္ႏွင့္ လာေရာက္ခဲ့သည္။

ယေန႔ တရား႐ံုးတြင္ တရားသူၾကီး ဦးေသာင္းညြန္႔၊ အၾကံေပး တရားသူၾကီးအျဖစ္ ဦးညီညီစိုး၊ ခ႐ိုင္ ဥပေဒအၾကံေပး အရာရွိက ဦးျမင့္ၾကိဳင္တို႔ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို တရား႐ံုး ရမန္ျဖင့္ ယခုအခါ အင္းစိန္ေထာင္ထဲတြင္ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားကာ၊ ယခုလ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ တရား႐ံုးထုတ္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ေဒၚခင္ခင္ဝင္းႏွင့္ ေဒၚဝင္းမမတို႔ အမႈအတြက္ ေရွ႕ေန ဦီးဉာဏ္ဝင္း၊ ဦးၾကည္ဝင္းႏွင့္ ဦးလွမ်ဳိးျမင့္က လိုက္ပါေဆာင္ရြက္သြားမည္။

မဇၥ်ိမသတင္းဌာနမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္...။ မူရင္းသတင္းကို ဤေနရာ တြင္ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ပုဒ္မ ၂၂ ျဖင့္ စစ္အစိုးရက တရားစြဲ

ၾကာသပေတးေန႔၊ ေမလ 14 2009 15:50 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

ခ်င္းမိုင္ (မဇၩိမ)။ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ားအား ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၂ ျဖင့္ ယေန႔ တရားစြဲဆိုလိုက္သည္။

ယခု စြဲဆိုလိုက္သည့္ ပုဒ္မ သည္ ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္မွ ၅ ႏွစ္ သို႔မဟုတ္ ေငြဒဏ္ ၅၀၀၀ က်ပ္၊ သို႔မဟုတ္ ဒဏ္၂ ရပ္လံုး က်သင့္ ႏိုင္သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အတူေနကာ ေစာင့္ေရွာက္ေနေသာ ေဒၚခင္ဝင္းႏွင့္ မဝင္းမမ တို႔ ႏွစ္ဦးကို ပုဒ္မ ၂၂/ ၁ဝ၉- ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ ဖ်က္ဆီးလိုသူအား အားေပးကူညီမူ ရာဇသတ္ၾကီး ပုဒ္မျဖင့္ တရားစြဲဆိုထားသည္။

အင္လ်ားကန္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ကာ ေရကူးဝင္ေရာက္သူ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသား ဝီလီယံ ယက္ေတာကိုမူ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ ဖ်က္ဆီးလိုသူအား အားေပးကူညီမႈ ရာဇသတ္ၾကီး ပုဒ္မ ၂၂/၁ဝ၉ ၊ လူဝင္မႈ ၾကီးၾကပ္ေရး ဥပေဒ ပုဒ္မ၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာ ဥပေဒ တို႔ျဖင့္ တရားစြဲဆိုထားသည္။

လက္ရွိ တရား႐ုံး ရမန္ျဖင့္ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္တြင္းရွိ အထူးတိုက္တခုတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ထိန္းသိမ္းထားသည္။

အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ အေနာက္ပိုင္း ခ႐ိုင္တရား႐ုံးတြင္ ၾကားနာမည္ျဖစ္ျပီး္ တရားသူၾကီး ဦးေသာင္းညြန္႔၊ အၾကံေပး တရားသူၾကီးအျဖစ္ ဦးညီညီစိုး၊ ခ႐ိုင္ ဥပေဒအၾကံေပး အရာရွိက ဦးျမင့္ၾကိဳင္ တို႔ျဖစ္သည္။


မဇၥ်ိမသတင္းဌာနမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္...။ မူရင္းသတင္းကို ဤေနရာ တြင္ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါသည္။

နင္နဲ႔ငါ (၁)

ေျပာစရာစကားလံုးေတြ ျပည့္က်ပ္ေနတယ္...။ ငါနင့္ေရွ႕ေရာက္ရင္လည္း ဒီစကားေတြ
ေျပာထြက္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ငါေနသိတယ္ေကာင္မေလး... ...။ ငါမွတ္မိေသးတယ္... ငါနင့္လက္ကေလးကို ကိုင္ၿပီး “ခ်စ္တယ္” လို႔ ေလးေလးနက္နက္ေျပာခဲ့တုန္းကေလ။
(အဲ့ဒီမတိုင္ခင္က နင္ငါ့နားမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး နားလည္ေပးေနခဲ့တာကိုငါသိပ္သေဘာက်ခဲ့တာေပါ့။)
နင္ေျပာခဲ့တယ္... ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားရင္ နားလည္ေပးႏိုင္ခ်င္မွ နားလည္ေပးႏိုင္မွာတဲ့...။ အဲ့ဒီမွာတည္းက ငါေျပာခဲ့ပါတယ္ နင့္စိတ္ႀကိဳက္ျဖစ္ေစရပါမယ္လို႔...။

ငါနင့္ေဘးနားမွာ လိုက္ေနေပးတဲ့အခ်ိန္ကလည္း နင္ငါ့ေဘးမွာ ရွိေနေပးတာလို႔ပဲ
ငါျမင္ေနခဲ့တာပါ။ နင္ နားရႈပ္သြားၿပီလား။ နင့္ကို ဥေပကၡာျပဳတဲ့သူကိုယ္စား ငါနင္ေပ်ာ္ေအာင္
လိုက္ေနေပးခဲ့ရင္း ငါ့ေဘးမွာ နင္ရွိေနေပးတယ္လို႔ မွတ္ၿပီး နင့္ကိုခ်စ္မိသြားခဲ့တာ။ငါ့ရင္ထဲမွာ နင္တစ္ေယာက္တည္းရွိေနေပမဲ့ နင္က တျခားတစ္ေယာက္ ရွိကိုရွိေနမယ္လို႔ တြက္ထားတာ
ငါအၿမဲစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတဲ့ အခ်က္ပဲ။ တကယ္ မယံုသကၤာျဖစ္သင့္တာ ဘယ္သူလည္း။

နင္နဲ႔ငါ အတူေနျဖစ္တဲ့ည (အဲ့ဒီညကလည္း နင္၀ိုင္ေတြေသာက္ထားၿပီး အိမ္မျပန္ႏိုင္တဲ့
အေျခအေနမို႔ႀကိဳတင္မၾကံစည္ထားပဲနဲ႔ ငါတို႔အတူေနဖို႔ စီစဥ္ျဖစ္သြားတာပါ။) နင့္အိမ္ကိုေတာင္
ယံုၾကည္ေအာင္ ေျပာၿပီးခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္မွ နင့္ကိုအြန္လိုင္းမွာ သူ (နင့္အတြက္
မခိုနားလိုက္ရတဲ့ သစ္ပင္တစ္ပင္က) တစ္ခြန္းေျပာလိုက္တာနဲ႔..နင္ဘယ္လိုျဖစ္သြားခဲ့လည္း.။
စီစဥ္ထားၿပီးသား အစီအစဥ္တစ္ခုက ဖ်က္ဖို႔ေတာင္ နင္စဥ္းစားျဖစ္ခဲ့တာငါေတြးမိတိုင္း
စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနဆဲပဲ။ နင္ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ အဲ့ဒီေကာင္နဲ႔ သြားေတြ႔မယ္ ဆိုတုန္းက
သူ႔ကို ငါနင္နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးဘယ္လိုမွာခဲ့တယ္ဆိုတာ အဲ့ဒီေကာင္ နင့္ကိုအတိအက်ျပန္ေျပာမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာလည္းငါသိတယ္။ ေယာက္်ားမာနဆိုတာကို ခ်ၿပီး နင့္အတြက္ နင့္ရင္ထဲကေကာင္နဲ႔
ငါစကားေျပာခဲ့ရတယ္။သူနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး နင္ငိုခ်င္ငိုမိမယ္ဆိုၿပီး ငါ့ကိုခြင့္ေတာင္းခဲ့ဖူးေပမဲ့...
ငါ့နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး နင္သိပ္မာေက်ာေနတာကိုေတာ့ ငါစိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပဲ မေနႏိုင္ဘူး။

ေနာက္တစ္ခုက ဘယ္ေယာက္်ားေလး လက္ခံႏိုင္တဲ့ကိစၥပါ..။ နင္ငါနဲ႔ ခ်ိန္းထားခဲ့တယ္..။
ငါသူငယ္ခ်င္းကိုပါေခၚလာခဲ့တယ္။ ခ်ိန္းထားတဲ့အခ်ိန္ထက္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ ငါေစာၿပီးေရာက္ခဲ့တာ
ငါဘယ္ေတာ့မွ ေဖ်ာက္မရတဲ့ ျမင္ကြင္းတစ္ခုနဲ႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္။ မထင္မွတ္တဲ့အခ်ိန္၊ မထင္မွတ္တဲ့
ေနရာမွာမထင္မွတ္တဲ့သူနဲ႔ ေတြ႕ခဲ့တာပါတဲ့။ ဘာပဲေျပာေျပာ ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲ ငါ၀င္လာတာကို နင္လံုး၀မျမင္ခဲ့တာအံ့ၾသမိသလို ဘာေၾကာင့္မ်ား ငါ့ကိုယ္ငါ ဒီေလာက္ေတာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္
သြားတာလည္းလို႔ ငါအံ့ၾသမိခဲ့ေသးတယ္။

အဲ့လို ငါ့ဘက္က မ်က္စိနဲ႔တပ္အပ္ ပက္ပင္းေတြ႕တာေတြကိုေတာင္ ငါနားလည္ေပး
ႏိုင္ခဲ့ေပမဲ့နင့္ဘက္က်ေတာ့ နင္သိပ္အတၱႀကီးလြန္းခဲ့တယ္။ နင္ငါ့ကိုခ်စ္တယ္လို႔ ဖြင့္မေျပာဘူးတဲ့..။ ခ်စ္တယ္ဆိုတာကိုေနာက္ကြယ္မွာပဲ ေျပာတယ္တဲ့..။ ဟုတ္မွာပါ...။ ဟုတ္မွာပါလို႔ပဲ ခုထက္ထိ
ငါျမင္ေနတုန္းပဲ။

တစ္ခုပဲ... နင္ကိုယ္နင္ေကာ ေသခ်ာရဲ႕လား။ နင္ငါ့ကိုခ်စ္တာလား နင့္ကိုယ္နင္
ခ်စ္တာလား။ဒါကိုေတာ့ နင့္ဘာသာေသခ်ာေအာင္ ျပန္သံုးသပ္သင့္တယ္။ လြန္ၿပီလို႔လည္း ေျပာလို႔ရ၊ မလြန္ဘူးလည္းေျပာလို႔ရတဲ့ အေနအထားတစ္ခုမွာ... ေနာက္ကြယ္မွာေရာ ေရွ႕မွာတင္ေရာ..။ မခ်ိတင္ကဲအသံေတြငါနားမေထာင္ခ်င္ဘူး..။ ဘေလာ့ဂ္စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ လူတကာကို ငိုျပေနတဲ့
ကဗ်ာ အပိုင္းအစေတြလည္းငါမခံစားခ်င္ဘူး..။ တစ္ခုပဲ... နင္မယံုၾကည္တဲ့သူကို ေနာက္ထပ္ နင္ဘာအခြင့္အေရးမွ မေပးသင့္ေတာ့ဘူး။

ႏွဖူးေပၚလက္တင္ၿပီး ျဖစ္ခဲ့သမွ်ေတြကို ျပန္သံုးသပ္သင့္တဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီထင္တယ္။
ဘ၀မွာ အပူေတြသိပ္မ်ားတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္လမ္းငါေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ ငါကပိုၿပီးသိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့
ေပ်ာ္ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာေတာ့ မလိုအပ္တဲ့ ဒုကၡရွာခံစားမႈေတြေနာက္ကို ငါလိုက္ရင္ ငါ့အတြက္ ေပ်ာ္စရာအခ်ိန္ေတြရွိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး..။ နင္သိတဲ့ အခ်စ္က လြမ္းေဆြးျခင္းတစ္ခုတည္းလား.။ နင့္ကိုစေတြ႔တည္းက ေပ်ာ္ေအာင္ထားေပးခဲ့တဲ့ငါ့ကို နင္ေပးႏိုင္တာ မယံုၾကည္မႈေတြနဲ႔ ခနဲ႔တဲ့တဲ့ စကားေတြပဲလား..။နင့္ကိုနင္ပဲ ျပန္သံုးသပ္ေပးပါ...။

တစ္ေန႔တာ မွတ္စု

Friday, April 24, 2009

ျပဳတင္းေပါက္ကို တြန္းဖြင့္လိုက္တယ္။ မ်က္စိႏွစ္လံုးပြင့္ကတည္းက ရင္ထဲမွာ ဟာတာတာျဖစ္ေနတယ္။ ေနဘယ္နားေရာက္ေနၿပီလည္းလို႔ ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးၿပီး ျမစ္ထဲကို ခုန္ဆင္းသြားတယ္။

မေန႔က မနက္ခင္းနဲ႔ ဒီေန႔မနက္ခင္း သိပ္မကြာသလိုပဲ။ နဂိုကတည္းက ထူးျခားခ်က္မရွိတဲ့ ငါ့ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းေတြထဲမွာ အဆင္ေျပတာ မေျပတာကို ထည့္ေရးရင္ စာမ်က္ႏွာဘယ္ေလာက္ ပိုၿပီးကုန္မလဲ။ မနက္စာ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ၿပီးခဲ့တာေကာ ဘယ္ႏွစ္ရက္ရွိၿပီလဲ။ ဘာမွ ဗိုက္ထဲ မထည့္တဲ့ နံနက္ခင္းေပါင္း တစ္ႏွစ္လံုးမွာ ဘယ္ေလာက္ရွိမလဲ။ အစာအိမ္တစ္ခုအတြက္ လူတစ္ေယာက္ တစ္ေန႔ကို ဘယ္ႏွစ္မိုင္ေလာက္ ပ်မ္းမွ်လမ္းေလွ်ာက္ရပါသလဲ။ ေန႔စဥ္သတင္းစာထဲမွာ သတင္းမဟုတ္တာေတြကို ဖတ္ေနခဲ့ရတာေကာ ႏွစ္ေပါင္းဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာေနၿပီလဲ။ ကမာၻေပၚမွာ ရွိတဲ့ေမးခြန္းေတြတိုင္းအတြက္ အေျဖေတြ ရွိမေနခဲ့ရင္ေကာ။

အထူးယာဥ္ေပၚမွာ အလဲဗင္း ၀ီစကီေၾကာ္ျငာေတြ ပြထေနတယ္။ မီဒီယာက မီဒီယာစာမ်က္ႏွာကေန ကလပ္စတာဗံုးေတြ က်ဲတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ က်င့္၀တ္အေၾကာင္းကို ေနာက္တစ္မ်က္ႏွာမွာထည့္။ လမ္းေဘးက ေျမစိုက္ ပိုစတာႀကီးမွာ ေလးျဖဴက Super ဆိုၿပီး ျပံဳးေနတယ္။ မ်ိဳးႀကီးကိုေတာ့ မဂၢဇင္းထဲမွာ ျမန္မာဘီယာ ေလွ်ာ့ေသာက္ဖို႔ တားခ်င္ပါတယ္။ Alpine မ်ားမ်ားေသာက္ရင္ ေတာ္ေသးရဲ႕။ တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ အိုင္စီကို ေလလံပစ္ရင္ ကေလးေတြအတြက္ တစ္ထပ္မူလတန္းေက်ာင္း ဘယ္ႏွစ္ေက်ာင္းေလာက္ ရႏိုင္မလဲလို႔ မဆီမဆိုင္ေတာင္ ေတြးမိေသးတယ္။

စာမူခထုတ္ေတာ့ အေၾကြးေတြရွင္းရမလား အေၾကြးရွင္ေတြကိုပဲ ရွင္းလိုက္ရင္ေကာင္းမလား ဆိုၿပီး ၾကံမိၾကံရာ ၾကံလိုက္မိေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့..ေနာက္ေတာ့.. အဆင္မေျပမႈေတြခ်ည္းပဲ ေခါင္းထဲ ဆင့္ဆင့္ၿပီး ေရာက္လာ တယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ အစိုးရကို ထိုင္ဆဲၿပီး အိပ္ယာထဲေခါင္းထိုး အိပ္ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္...။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔တာအခ်ိန္ေတြ လည္း ကုန္သြားပါေလေရာဗ်ာ...။

ကဲ....ဘာေျပာရင္ေကာင္းမလဲ

Tuesday, March 31, 2009

ကဲ......ခုနစ္ရက္သားသမီးတို႔ ... ၾကားၾကတဲ့ ျမင္ၾကတဲ့အတိုင္းပဲဗ်ိဳ႕...။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့
လုပ္ခ်င္ရာေတြလုပ္ေနၾကသလို ျဖစ္ခ်င္ရာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီဗ်ိဳ႕..။ ကၽြန္ေတာ့္ စီေဘာက္မွာ
Ultrasurf နဲ႕ ေက်ာ္တဲ့ နည္းေလးကို ေနာက္က်မွသိရေလျခင္းဆိုၿပီး လာေအာ္သြားတဲ့
သူငယ္ခ်င္းေရ..။ ခင္ဗ်ား၀မ္းသာရမွာလား ၀မ္းနည္းရမွာလားေတာ့ မသိဘူးဗ်ာ..။ သူတို႔ကေတာ့
ေနာက္ထပ္ Extension တိုးလိုက္ျပန္ၿပီ...။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ပိုျမန္ႏိုင္မယ့္ Proxy ေတြ ထပ္ၿပီး
ရွာရဦးေတာ့မွာေပါ့ဗ်ာ...။

အစိုးရပိုင္ဆိုေတာ့ လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ေနတာဗ်ာ..။ ADSL Access ယူတဲ့လူေတြ FEC 50 ကေန 120
ထိ
အမ်ိဳးမ်ိဳး လစဥ္ေၾကးေဆာင္ထားရတာ..။ သူတို႔ဘက္က ဘယ္လိုေပးေလ်ာ္မလည္း..။
သူမ်ားႏိုင္ငံေတြလို
ပုဂၢလိက ISP ေတြနဲ႔မ်ား အၿပိဳင္အဆိုင္လုပ္ရလို႔ကေတာ့ ေခြးမသားေတြ
ထမင္းေတာင္ စားရမွာမဟုတ္ဘူး။
ေျပာမဲ့သာေျပာရတာ..။ ဒီလိုေနလာတာကလည္းလူမွန္း
သိတတ္စတည္းကဆိုေတာ့ ....ဆိုေတာ့..ဆိုေတာ့။


ဘ၀အဆက္ဆက္ ျပဳခဲ့ဖူးတဲ့ ကုသို္လ္ေကာင္းမႈမ်ားရွိခဲ့ေသးရင္ ဒီလိုေသာက္သံုးမက်တဲ့အစိုးရမ်ိဳး လက္ေအာက္မွာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လူမျဖစ္ရပါေစနဲ႔ လို႔ပဲဆုေတာင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။

ဟိန္းမင္း
 
ကၽြန္ေတာ့္ဒိုင္ယာရီ © 2008. Template by BloggerBuster.